Każdemu z nas zdarza się popełniać błędy, zaniedbania, przegrywać w walce ze swoimi słabościami. To ludzkie. W końcu nikt z nas nie jest doskonały i każdemu zdarza się upadać. Największym złem nie jest jednak sam upadek, ale brak chęci zmiany swojego życia i uporczywe trwanie w tym upadku.
Współcześnie żyjąca boliwijska mistyczka – Catalina Rivas – otrzymała od Pana Jezusa doświadczenie mistyczne dotyczące Sakramentu Pokuty i Pojednania. Opisała je w publikacji dotyczącej tajemnicy spowiedzi świętej. Przekazując doświadczenia duchowe mistyczce, Pan Jezus pragnął nam ukazać, co się dzieje podczas każdej spowiedzi.
Poprzez grzech zrywamy swoją wieź z Bogiem. Tracimy wówczas prawdziwą wolność, do jakiej powołał nas Bóg, stając się niewolnikami grzechu. Często dajemy się przekonać błędnemu myśleniu, że spowiadać się można przed Bogiem wszędzie i nie ma potrzeby szeptać księdzu do ucha w konfesjonale o tym, co złego zrobiliśmy. Przecież podobnie jak my, on również nie jest bez grzechu. W ten sposób ulegamy pokusie oceniania księdza, przed którym mamy szczerze wyznać swoje grzechy. Tymczasem zapominamy o tym, że naszej spowiedzi słucha sam Jezus…
Catalina Rivas zobaczyła w swojej wizji, że na miejscu kapłana siedział Jezus: „Widziałam, jak młoda kobieta siedziała podczas spowiedzi, jednak nie przed księdzem, a przed samym Jezusem. Nie widziałam księdza; to Jezus zajął Jego miejsce. Nasz Pan siedział bokiem do mnie, opierając brodę na dłoniach splecionych jak do modlitwy, i słuchał uważnie”. Nie dajmy się zatem wciągnąć w kłamstwo dotyczące tego, że nie ma sensu mówić księdzu swoich grzechów. Klękając przed księdzem w konfesjonale, miejmy świadomość tego, że to właśnie w nim sam Jezus słucha naszej spowiedzi.
W sakramencie pokuty uzyskujemy pojednanie z Bogiem, otrzymujemy pokój serca, radość, uwalniamy się od grzechów, zmywamy z siebie ten cały brud, jakimi grzechy są dla naszej duszy. Jezus powiedział do mistyczki: „Gdybyście tylko wiedzieli, jak przemienia się dusza po dobrej spowiedzi, wszyscy będący w pobliżu witaliby te duszę na kolanach, ponieważ dzięki mocy łaski uświęcającej dusza ta wypełniona jest Duchem Świętym”. Widząc młodą kobietę odchodzącą od konfesjonału, mistyczka poczuła pragnienie, żeby przed nią uklęknąć, jednak zamiast tego, z miłością ją objęła, gdyż wiedziała, że w chwili, gdy Jezus udzielał tej młodej kobiecie rozgrzeszenia, objął ją i pocałował w policzek. Czy możemy mieć wątpliwości co do tego, że Jezus patrzy na nas wzrokiem pełnym miłości i pragnie nas oczyścić z grzechów, zamiast potępić?
Warunkami dobrej spowiedzi są: rachunek sumienia, żal za grzechy, szczera spowiedź, mocne postanowienie poprawy oraz zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu. Spośród nich najważniejszy jest żal za grzechy. Bardzo ważne jest odpowiednie przygotowanie do spowiedzi. Catalina Rivas w swoim mistycznym doświadczeniu ujrzała grupę osób czekających w kolejce do spowiedzi: „Moim oczom ukazało się wiele cieni, postaci o ludzkich ciałach i zwierzęcych głowach. Były one w trakcie łapania na lasso pewnego człowieka idącego do spowiedzi. Istoty zarzucały i okręcały sznury wokół jego szyi i czoła, jednocześnie szepcząc mu coś do ucha. Nagle jeden z cieni dyskretnie oddzielił się od reszty i przyjął postać kobiety, ubranej i umalowanej w bardzo prowokujący sposób. Przechodziła ona przed idącym do konfesjonału mężczyzną, który wtedy rozproszył się i zaczął obserwować kobietę. Potworne stworzenia były zadowolone i głośno się śmiały. Anioł, walcząc rękoma, próbował odepchnąć te dzikie bestie. Inna osoba oczekująca spowiedzi, bardzo cicha i skromna młoda kobieta z małym modlitewnikiem w dłoniach, czytała, a następnie oddawała się medytacji. Cienie zbliżały się do niej tylko na pewną odległość, jednak nie mogły schwytać jej na lasso. Wydawało się, jak pomyślałam, jak gdyby anioł będący przy niej był silniejszy od cieni”.
To doświadczenie mistyczne, dotyczące ukazania dwóch różnie przygotowanych osób przystępujących do sakramentu pokuty i pojednania, podkreśla, jak wielkie znaczenie ma odpowiednie przygotowanie do tego sakramentu. Uleganie rozproszeniu i brak wcześniejszego przygotowania do spowiedzi sprawia, że zło działa wobec nas ze zwiększoną siłą. Każdy z nas jest wezwany do tego, aby modlić się o dobrą spowiedź dla osób przystępujących do tego sakramentu. Należy również pamiętać o modlitwie za spowiedników. Ważne, aby zrozumieć istotę sakramentu pokuty i pojednania, traktować go poważnie, nie jako pusty rytuał, lecz przystępować do niego ze skupieniem, prawdziwą skruchą i autentycznym pragnieniem nawrócenia się.
KG
Użyte w artykule cytaty pochodzą z publikacji pt.: C. Rivas: „Tajemnica Spowiedzi w mistycznych wizjach Cataliny Rivas”.
