Dostrzec to, co najważniejsze

Zapewne wiele osób zadaje sobie pytanie, jak postępować i jaką postawę należy przyjąć, aby móc podążać drogą Jezusa i dostrzegać w życiu to, co najważniejsze.

Ewangelia według św. Mateusza we fragmencie opisującym Sąd Ostateczny (Mt 25, 31-46) przynosi nam odpowiedź na wiele nurtujących nas pytań. Jest jednocześnie drogowskazem i zachętą do postępowania.

„Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!” (Mt 25, 31-34).

O czym wspomina św. Mateusz? Otóż Jezus, Dobry Pasterz, ale również Sędzia, oddzieli „owce od kozłów”, dobro od zła. Dzięki słowom zapisanym w tej Ewangelii możemy się zastanowić nad swoim życiem i postępowaniem, zweryfikować je i postarać się naprawić. Póki mamy jeszcze na to czas…

Wspomniany fragment Ewangelii według św. Mateusza przedstawia obraz Sądu Ostatecznego. Syn Człowieczy przyjdzie w Swej chwale i zasiądzie na Swoim tronie. Oddzieli miłość od grzechu. Bycie katolikiem zobowiązuje nas do dostrzegania Chrystusa w każdym człowieku. Chcąc podążać drogą Jezusa, drogą prowadzącą do zbawienia i życia wiecznego, nie powinniśmy się zamykać na ludzi wokół nas, lecz mieć otwarte serca i nieść bezinteresowną pomoc innym.

Dlatego nie powinniśmy pozostawać obojętnymi wobec innych. Jezus mówi: „(…) byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie” (Mt 25, 35-36). Widzimy więc, jak ważna jest troska o drugiego człowieka, wyzbycie się egoizmu i jak duże znaczenie mają uczynki miłosierdzia wobec innych.

W Piśmie Świętym jest wyraźnie napisane: „To, co uczyniliście jednemu z tych moich braci najmniejszych, mnie uczyniliście” (Mt 25, 40). Tymi najmniejszymi są ludzie potrzebujący pomocy, biedni, chorzy, cierpiący, którzy pojawiają się na naszej drodze życia. Ważne jest to, aby ich dostrzec i nie pozostać obojętnym. Czasami wystarczy drobny gest, dobre słowo, uśmiech, zapewnienie, że jesteśmy obok…

Jezus bowiem podkreśla: „Zaprawdę powiadam wam, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, nie uczyniliście i mnie” (Mt 25, 45). Pamiętajmy, że otwarte serce do drugiego człowieka, wrażliwość na jego potrzeby, gotowość niesienia pomocy zbliżają nas do Boga.

PP

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

spot_imgspot_img

Ważne tematy!

Zobacz również