Cudowne uzdrowienie przez Matkę Bożą nieuleczalnie chorej Fortunaty Agrelli z Neapolu dało początek nabożeństwu, zwanemu „Nowenną nie do odparcia” lub „Nowenną Pompejańską”. Wydarzenie to miało miejsce w roku 1884. Dwudziestojednoletnia dziewczyna cierpiała na rzadką, nieuleczalną przypadłość. Żaden z ówczesnych najlepszych neapolitańskich lekarzy nie był w stanie jej pomóc. Całą swoją nadzieję chora Fortunata pokładała więc w Bogu. Modliła się gorąco, wzywając pomocy Maryi. Kiedy dowiedziała się o budowie w pobliskich Pompejach nowego kościoła, wraz z rodziną rozpoczęła nabożeństwo do jego Patronki – Matki Bożej Pompejańskiej. Stan zdrowia dziewczyny nie ulegał jednak poprawie. Pewnego dnia objawiła się jej Matka Boża, Królowa Różańca Świętego, prosząc chorą o modlitwę na różańcu i obiecując jej uzdrowienie. I rzeczywiście tak się stało. Fortunata została cudownie uzdrowiona 8 maja tego samego roku. Podczas jednego z następnych objawień chorej Fortunacie, Matka Boża złożyła obietnicę, dotyczącą każdego z nas, a mianowicie: każdy, kto odmówi tą nowennę, modląc się na różańcu o konkretną łaskę, ten ją otrzyma. Stąd też nazywa się ją nowenną nie do odparcia.
Jak odmawiać nowennę pompejańską?
Jest to modlitwa różańcowa, polegająca na odmawianiu codziennie różańca wraz z dodatkowymi modlitwami, przez 54 dni. Zwykle nowennę kojarzy się z dziewięcioma dniami modlitwy. Z czego wynika więc taka ilość dni w nowennie pompejańskiej? Otóż Matka Boża poleciła odmówić trzy nowenny dziękczynne i trzy błagalne, czyli w sumie jest to sześć nowenn po dziewięć dni, co łącznie daje 54 dni (6×9=54). Cała nowenna (54 dni) dzieli się na dwie części po 27 dni każda: część błagalną i część dziękczynną. Każdego dnia odmawiamy trzy części różańca: radosną, bolesną i chwalebną. Nie musimy odmawiać na raz wszystkich trzech części różańca. Możemy je podzielić w ciągu dnia, na przykład w taki sposób, że rano modlimy się tajemnicą radosną, w południe bolesną, a wieczorem chwalebną. Dodatkowo możemy odmawiać także część czwartą z tajemnicami światła.
Nowennę odmawiamy w jednej konkretnej intencji. Najlepiej określić ją jak najbardziej precyzyjnie. Warto zaznaczyć sobie w kalendarzu datę rozpoczęcia i zakończenia nowenny, aby nie pomylić się w czasie jej odmawiania z ilością dni przeznaczonych na część błagalną i dziękczynną.
Modlimy się według następującego schematu:
Zaczynamy od przeżegnania się znakiem krzyża. Podajemy konkretną prośbę, o którą się modlimy i dodajemy:
„Ten różaniec odmawiam na Twoją cześć, Królowo Różańca Świętego”.
Następnie odmawiamy modlitwy początkowe różańca, czyli Wierzę w Boga, Ojcze nasz, trzy razy Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu (te modlitwy początkowe odmawiamy jeden raz, na początku nowenny w danym dniu). Potem odmawiamy różaniec, czyli poszczególne tajemnice. Pamiętajmy o tym, że nie musimy odmówić na raz wszystkich piętnastu tajemnic. Po skończeniu każdej części różańca, modlimy się krótką modlitwą – błagalną lub dziękczynną.
Modlitwa końcowa dla części błagalnej – odmawiamy tą modlitwę przez pierwsze 27 dni nowenny po ukończeniu każdej z trzech części różańca:
„Pomnij o miłosierna Panno Różańcowa z Pompejów, jako nigdy jeszcze nie słyszano, aby ktokolwiek z czcicieli Twoich, z Różańcem Twoim, pomocy Twojej wzywający, miał być przez Ciebie opuszczony. Ach, nie gardź prośbą moją, o Matko Słowa Przedwiecznego, ale przez święty Twój różaniec i przez upodobanie, jakie okazujesz dla Twojej świątyni w Pompejach, wysłuchaj mnie dobrotliwie. Amen”.
Modlitwa końcowa dla części dziękczynnej – odmawiamy tą modlitwę przez pozostałe 27 dni nowenny po ukończeniu każdej z trzech części różańca:
„Cóż Ci dać mogę, o Królowo pełna miłości? Moje całe życie poświęcam Tobie. Ile mi sił starczy, będę rozszerzać cześć Twoją, o Dziewico Różańca Świętego z Pompejów, bo gdy Twojej pomocy wezwałem, nawiedziła mnie łaska Boża. Wszędzie będę opowiadać o miłosierdziu, które mi wyświadczyłaś. O ile zdołam, będę rozszerzać nabożeństwo do Różańca Świętego, wszystkim głosić będę, jak dobrotliwie obeszłaś się ze mną, aby i niegodni, tak jak i ja, grzesznicy, z zaufaniem do Ciebie się udawali. O, gdyby cały świat wiedział, jak jesteś dobra, jaką masz litość nad cierpiącymi, wszystkie stworzenia uciekałyby się do Ciebie. Amen”.
Na koniec, niezależnie od wskazanej wyżej modlitwy końcowej, każdą z części różańca kończymy modlitwą „Pod Twoją Obronę” oraz trzykrotnym westchnieniem do Matki Bożej:
Obietnica Maryi wciąż jest aktualna. Potwierdzają to liczne świadectwa osób, które uzyskały łaski, modląc się tą nowenną. Dotyczą one najczęściej nawróceń, uzdrowień z chorób, uwolnień z nałogów, naprawy małżeństw, daru upragnionego potomstwa, czy znalezienia pracy. Nie można oczywiście zapominać o takiej ogromnej korzyści, wypływającej z regularnej modlitwy różańcowej, jaką jest pogłębienie relacji z Bogiem. Różaniec jest przecież medytacją nad tajemnicami życia Jezusa i Maryi. Te tajemnice, radosne i bolesne, przeplatają się, podobnie jak sytuacje w życiu każdego z nas. Jeśli więc zmagamy się z jakimiś trudnościami, weźmy różaniec do ręki i módlmy się oraz zachęcajmy do tego także innych!
Życie każdego człowieka ma swoją historię. Czasami bywa trudna i jest spowodowana traumą z dzieciństwa oraz nieprzebaczeniem. Przedstawiamy historię życia Tomasza Węgrzyna.
Tomku, może zacznijmy...
Święty Andrzeju Bobolo...
Święty Andrzeju Bobolo, nasz wielki Patronie!Dziękujemy Wszechmocnemu za to, że do świętych Wojciecha i Stanisława, patronów z początku naszych dziejów, dodał u...
W notatkach Wenantego, które skrupulatnie robił na podstawie przeczytanych książek, bardzo często pojawia się termin „Maryja Zwycięska”.
Niepokalana, która przez swą godność macierzyństwa Bożego zwyciężyła...
Bywa że mamy w życiu problemy, których nie potrafimy po ludzku rozwiązać. Szukamy wówczas pomocy u innych osób. Gdzie i u kogo najlepiej jej...
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.ZgodaNie wyrażam zgodyPolityka prywatności