Odnaleźć siebie

Co zrobić, aby być szczęśliwym?

Oto kilka rzeczy, na które powinniśmy zwrócić uwagę, chcąc odnaleźć szczęście wewnętrzne:
1. Nie bójmy się przyznać przed samym sobą, że jesteśmy niedoskonali. Człowiek posiada naturę grzeszną, a ponieważ mamy wolną wolę, to bardzo często popadamy w różnego rodzaju grzechy. Nie zapominajmy zatem oczyścić się, udając się do spowiedzi, która dodatkowo powinna umocnić nas w postanowieniu poprawy. Ważne jest również to, aby znaleźć stałego spowiednika (regularna spowiedź jest bardzo ważna) oraz kierownika duchowego.

2. Zaufajmy Bogu. Bóg wie, że nie jesteś doskonały(a). To od Ciebie zależy, czy będziesz narzędziem w rękach Boga. Wiara to nie tylko przekonanie, że Bóg istnieje, w to wierzy także szatan. To przede wszystkim zaufanie w Boże plany względem każdego z nas. Zawierzenie Jemu naszego życia, ufność w to, że nas prowadzi, że jest Żywy i Obecny w naszym życiu.

3. Doceniajmy to, co od Boga otrzymaliśmy lub otrzymujemy. Św. Hildegarda z Bingen miała kiedyś rzec: „Bóg darmo daje swoje dary temu, kto je przyjmuje z wdzięcznym sercem”. Zatem bądźmy wdzięczni Bogu za te łaski, które na nas spływają. Czasami nawet ich nie zauważamy w gąszczu problemów. Dziękujmy za nie Bogu. Nawet za te najprostsze rzeczy. Że słyszymy, widzimy, mówimy, nie odczuwamy bólu itd.

4. Nauczmy się przebaczać. Jest to bardzo ważne, ponieważ w ten sposób oczyszczamy się, otwierając się na działanie Boga w naszym życiu. Skoro Bóg przebaczył nam nasze grzechy, my żałujemy zła i postanawiamy poprawę, to dlaczego nie mamy przebaczyć bliźniemu? ,,Bo jeśli odpuścicie ludziom ich przewinienia, odpuści i wam Ojciec wasz niebieski. A jeśli nie odpuścicie ludziom, i Ojciec wasz nie odpuści wam przewinień waszych”. (Mt 6,14-15).

5. Dbajmy o to, aby być w stanie łaski uświęcającej. Sakrament Eucharystii to piękne spotkanie z żywym Chrystusem. Dlatego należy go przyjmować na klęcząco, a nie na stojąco. Uniżamy się tym samym przed naszym Bogiem, który za nas oddał Swoje życie. Jezus pragnie w tym momencie, abyśmy mówili Mu, jak bardzo Go kochamy i przeżyli tą chwilę sacrum razem z Nim. To jest moment, kiedy znacznie ważniejsze od naszych próśb jest podziękowanie Jezusowi za to, że po prostu JEST.

6. Nie zapominajmy o codziennej modlitwie. To przecież codzienny pokarm dla naszej duszy. Choćby 10 minut dziennie. Jeśli mamy więcej czasu, módlmy się oczywiście dłużej. Czas spędzony na modlitwie na pewno nie będzie czasem straconym. Polecamy także czytanie Słowa Bożego. Pismo Święte udziela nam wiele wskazówek, jak mamy żyć, a często tego nie dostrzegamy. Dzięki niej nie zgubimy się w tym świecie. Pamiętajmy też o modlitwie uwielbienia, a przede wszystkim o modlitwie na Różańcu Świętym. Płynie poprzez niego wielka siła i moc. Oddając i zawierzając się Bogu poprzez ręce Maryi możemy całkowicie odmienić swoje życie.

7. Bóg powołał nas do życia, abyśmy żyli w świętości. Dzięki temu możemy osiągnąć zbawienie. Nasze tutaj obecne życie to tylko przedsionek, korytarz do tego, co czeka na nas po śmierci. Pamiętajmy o tym, że żyjemy tutaj tylko chwilę, a potem czeka nas życie wieczne. Mamy wolną wolę i wybór. Możemy pójść drogą zła, ale i dobra.”Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie” (Mt 24, 44). Każdy z nas stanie kiedyś przed Bogiem. Co Mu wtedy powiemy?

8. Należy postępować tak, aby w każdym człowieku widzieć Boga. Jeżeli widzimy, że ktoś grzeszy świadomie lub nieświadomie, to należy taką osobę upominać, ale z miłością. Bóg kocha każdego, ale nie oznacza to, że akceptuje życie w grzechu.

RED